घरातले सर्वजण विविध मोहिमांसाठी बाहेर पडलेले असल्याने आज घरात बाप-लेक दोघांचाही आवडता 'डिनर टाईम वुइथ बाबा' असा एक विशेष कार्यक्रम रंगणार असतो. झोम्या/स्वीग्यांना साकडं घातलं जातं. घरचे सगळे सीमोल्लंघनाला गेलेले असणे म्हणजे मोबाईलवर मनसोक्त गेम खेळायला मिळणे असा एक सोयीस्कर अर्थ लेकाने काढलेला असतो. अभ्यास झालेला असल्याने आणि बऱ्याच दिवसात गेमगिरी झालेली नसल्याने बापाच्या नकारात अजिबातच धार नसते.
पिझ्झे, पास्ते, पावभाज्या सोडून लेक सरळ महाराष्ट्रीय बाणा दाखवून मिसळ पावाची मागणी करतो. पिझ्झाची संधी हुकल्याने किंचित वैतागलेला बाबा स्वीगीवर मिसळीची 'घ्या एक मिळवा एक' अशी योजना पाहून किंचित सुखावतो. एक तिखट आणि एक मध्यम मिसळ मागवून बाबा पुस्तकात डोकं घालतो. अधूनमधून खान-पान सेवेकरी कुठपर्यंत आलेत याची चाचपणी फोनवर चालू असते.
दरम्यान आरडाओरडा, चित्कार, खिदळणं, चिडणं, वैतागणं, रागावणं या सगळ्याच्या मिश्रणातून येणाऱ्या विविध आवाजांनी घर भरून गेलेलं असतं. यथोचित समयी मिसळींचं आगमन होतं. मध्यम अर्थात कमी तिखट मिसळ लेकाच्या पुढ्यात मांडून तिखट मिसळीवर बाबा ताव मारायला लागतो. मोबल्यातून डोकं वर काढून समोर बघण्याचेही कष्ट दुसऱ्या पार्टीकडून घेतले जात नाहीत. बाबा किंचित वैतागतो. गेम किती भारी अवघड आहे ते तुला माहीत नाही असं सांगून बाबाचा आवाज दाबला जातो.
आणि... प्रथम ग्रासे......... अश्रूपातः!!!!
"बा बा............"
"अरे झालं काय?"
"अरे किती तिखट आहे ही मिसळ!!!!" फोन आणि नजरेची एकरूपता न ढळू देता वाग्बाण सोडण्याच्या वादातीत कौशल्याचं सादरीकरण!
तिखट आणि मध्यम मिसळींचं सव्यापसव्य झालं की काय कल्पनेने घाबरून बाबा दोन्ही मिसळींवरचं लेबल वाचतो आणि दोघीही आपापल्या जागेवर असल्याचं पाहून सुटकेचा निःश्वास सोडतो.
"बाबा, तू मला तिखट मिसळ दिली आहेस" स्वर टीपेचा!!
"नाही रे बाबा. ही बघ तिखट मिसळ माझ्यासमोर आहे. आणि तू खातोयस ती तुझ्यासाठीच मागवलेली 'मिडीयम' मिसळ आहे."
"ठीके. आता जाऊदे. पण पुढच्या वेळी माझ्यासाठी 'इझी' वाली मागव" गेमरचा हुकूम सुटतो.
बाबाच्या डोळ्यातून पाणी येतं ते हसल्याने की तिखट (वाचा नॉन-इझी) मिसळ खाल्ल्याने हे गुपितच राहतं!!
#आदिआणिइत्यादी
पिझ्झे, पास्ते, पावभाज्या सोडून लेक सरळ महाराष्ट्रीय बाणा दाखवून मिसळ पावाची मागणी करतो. पिझ्झाची संधी हुकल्याने किंचित वैतागलेला बाबा स्वीगीवर मिसळीची 'घ्या एक मिळवा एक' अशी योजना पाहून किंचित सुखावतो. एक तिखट आणि एक मध्यम मिसळ मागवून बाबा पुस्तकात डोकं घालतो. अधूनमधून खान-पान सेवेकरी कुठपर्यंत आलेत याची चाचपणी फोनवर चालू असते.
दरम्यान आरडाओरडा, चित्कार, खिदळणं, चिडणं, वैतागणं, रागावणं या सगळ्याच्या मिश्रणातून येणाऱ्या विविध आवाजांनी घर भरून गेलेलं असतं. यथोचित समयी मिसळींचं आगमन होतं. मध्यम अर्थात कमी तिखट मिसळ लेकाच्या पुढ्यात मांडून तिखट मिसळीवर बाबा ताव मारायला लागतो. मोबल्यातून डोकं वर काढून समोर बघण्याचेही कष्ट दुसऱ्या पार्टीकडून घेतले जात नाहीत. बाबा किंचित वैतागतो. गेम किती भारी अवघड आहे ते तुला माहीत नाही असं सांगून बाबाचा आवाज दाबला जातो.
आणि... प्रथम ग्रासे......... अश्रूपातः!!!!
"बा बा............"
"अरे झालं काय?"
"अरे किती तिखट आहे ही मिसळ!!!!" फोन आणि नजरेची एकरूपता न ढळू देता वाग्बाण सोडण्याच्या वादातीत कौशल्याचं सादरीकरण!
तिखट आणि मध्यम मिसळींचं सव्यापसव्य झालं की काय कल्पनेने घाबरून बाबा दोन्ही मिसळींवरचं लेबल वाचतो आणि दोघीही आपापल्या जागेवर असल्याचं पाहून सुटकेचा निःश्वास सोडतो.
"बाबा, तू मला तिखट मिसळ दिली आहेस" स्वर टीपेचा!!
"नाही रे बाबा. ही बघ तिखट मिसळ माझ्यासमोर आहे. आणि तू खातोयस ती तुझ्यासाठीच मागवलेली 'मिडीयम' मिसळ आहे."
"ठीके. आता जाऊदे. पण पुढच्या वेळी माझ्यासाठी 'इझी' वाली मागव" गेमरचा हुकूम सुटतो.
बाबाच्या डोळ्यातून पाणी येतं ते हसल्याने की तिखट (वाचा नॉन-इझी) मिसळ खाल्ल्याने हे गुपितच राहतं!!
#आदिआणिइत्यादी
No comments:
Post a Comment