Saturday, December 10, 2016

पापी 'पेट' : भाग-२

युवराज : बाबा, ते बघ 'पेट क्लिनिक'

बाबा : हम्म

यु : बाबा, पेट क्लिनिक म्हणजे काय?

बा : अरे मला वाटलं तुला माहित्ये अर्थ.

यु : हो रे मला माहिती आहेच. पण तरी तू सांग.

बा : अरे पेट्सना बरं नसलं की पेट क्लिनिक मध्ये नेतात. तिकडे डॉक्टर त्यांना चेक करतात, औषधं देतात.

यु : म्हणजे 'वेट' ना?

बा : काय?

यु : अरे ते अ‍ॅनिमल्सचे डॉक्टर'. त्यांना वेट म्हणतात ना?

बा (लेकाच्या शब्दसंग्रहावर खुश होऊन) : अरे वा. तुला माहिती आहे वेट हा शब्द? कसा काय? शाळेत शिकवला का?

यु : हो. मी तुला आधीच म्हंटलं ना की मला माहिती आहेच.

बा : अरे वा. व्हेरी गुड.

यु : बाबा, पण ते वेट कसे बनतात? कसे बनतात ते अ‍ॅनिमल डॉक्टर'?

बा (लेक्चरच्या आयत्याच मिळालेल्या संधीचा पुरेपूर वापर करून घेत ): अरे ते खूप अभ्यास करतात. भरपूर मार्क्स मिळवतात. पेट्सना बरं कसं करायचं ते शिकतात. आणि वेट बनतात.

यु : पण ते बनतात कसे?

बा : काय?? कोण काय बनतात कसे??

यु : अरे ते अ‍ॅनिमल डॉक्टर' बनतात कसे?

बा : अरे.. सांगितलं ना. भरपूर अभ्यास करून.

आता युवराजांचा पेशन्स संपत आलेला असतो. असा कसा मंद बाबा मिळालाय आपल्याला असा भाव चेहऱ्यावर आणून एकेक शब्द हळू आणि स्पष्ट उच्चारत युवराज मंद बाबासाठी सोपी मांडणी करून सांगायला लागतात.

यु : नाही रे. तसं नाही. ते वेट. म्हणजे अ‍ॅनिमल्सचे डॉक्टर'... बरोबर?  म्हणजे अ‍ॅनिमल्स डॉक्टर'.  बरोबर?म्हणजे ते पण अ‍ॅनिमलच असतात ना?? म्हणजे अ‍ॅनिमल्सचे डॉक्टर अ‍ॅनिमलच असतात ना?? म्हणजेच वेट म्हणजे अ‍ॅनिमलच असतात ना?

बाबा गंडस्थळावर आपलं सॉरी कपाळावर हात मारून घेत चारी सॉरी दोन्ही पायांवर मटकन खाली बसतो !!

Friday, December 9, 2016

लचके-झटके

लचके-झटके : भाग-एक

चिरंजीव : आई... आई.... आईईईईईईईईईईईईईई

मातोश्री : अरे हो हो हो. काय झालं काय एवढं एकदम ओरडायला??

चि : आई

मा : पुढे बोलाल का राजे?

चि : आवाज ऐकलास का आई?

मा : कुठला आवाज?

चि : अग आई. केवढा मोठा आवाज झाला.

मा : हो का? मी नाही ऐकला बाळा. मी फोनवर बोलत होते.

चि : अग !! ऐकला कसा नाहीस? केवढा मोठ्ठा आवाज झाला !!

मा (आता किंचित वैतागून) : छे रे. कधी? कुठे झाला आवाज? नाहीतर मी नसता का ऐकला

चि : अग आई. खरंच खूप मोठा आवाज झाला. इतका की मी तर एकदम *लचकलोच*

हसून हसून मातोश्रींची मान खरंच लचकते !!

===============================================

लचके-झटके : भाग-सव्वा

चिरंजीव : आई, पाणी दे ना मला प्लीज

मातोश्री : तुला सांगितलंय ना? पाणी हाताने घ्यायचं. आई देणार नाही सगळ्या गोष्टी हातात.

चि : अग पण मला ते फिल्टरमधलं गार पाणी नकोय. गरम पाणी हवंय. ते कसं हाताने घेऊ मी?

मा : तुला आणि चक्क गरम पाणी हवंय आज?? कसं काय बरं?

चि : अग आम्ही ना आज स्कूलबसमध्ये खूप आरडओरडा करत आलो. खूप मस्ती केली.

मा : अच्छा मग?

चि : अग त्यामुळे माझा घसा जरा *लचकलाय*

मा : काय???? घसा लचकला? म्हणजे?

चिरंजीव (गळ्यावरून हात फिरवत..) : अग इथे इथे आतमधून दुखतंय. 

मा : अच्छा अच्छा. ओरडून ओरडून घसा दुखतोय !!!!

हसून हसून मातोश्रींची गळा उर्फ घसा खरंच लचकतो उर्फ दुखायला लागतो !!

===============================================

लचके-झटके : भाग-दीड

बाबा आणि चिरंजीव स्कुल बसची वाट बघत उभे असतात. अचानक वेगाने येणारी एक कार आणि एक बाईक कचकचून ब्रेक मारून एकमेकांसमोर उभे राहतात. जरा वेळ 'ठेवणीतल्या चौकशा' करून झाल्यावर आपापल्या वाटेने निघून जातात.

चिरंजीव : बाबा, आत्ता बघितलंस काय झालं?

नुकतीच झालेली 'ओव्यांची अदलाबदल' चिरंजीवांनी ऐकली काय आणि आता ते नक्की काय आणि कशाकशाचे अर्थ विचारतील या नुसत्या कल्पनेनेच बाबाला घाम फुटतो.

बाबा : हो. ते दोघेही जोरात गाड्या चालवत होते ना त्यामुळे एकदम समोरासमोर आल्यावर जोरात ब्रेक दाबायला लागला. म्हणून कधीही एवढ्या जोरात गाडी चालवायची नाही.

बाबा नागरीक शिक्षणाच्या धड्यामागे लपण्याचा क्षीण प्रयत्न करतो.

चि : हो रे ते मला माहिती आहे. 

बा : मग?

चि : तो कुत्रा..

बा : (अजूनच भयानक टेन्शनमध्ये येत) काय?

चि : अरे त्या दोन गाड्यांनी एवढ्या जोरात ब्रेक मारला ना की त्या आवाजामुळे तो कुत्रा आहे ना तो एकदम जोरात *लचकला*

बाबा हसून हसून फुटतो आणि हसून हसून मातोश्रींची मान आणि घसा उर्फ गळा का आणि कसे लचकले असतील हे बाबाच्या क्षणार्धात लक्षात येतं !!

समाधान

समाज माध्यमं आणि एकूणच समाजात सध्या अहमहमिकेने चर्चिला जाणारा ज्वलंत मुद्दा म्हणजे राम मंदिर. हिरीरीने मांडल्या जाणाऱ्या मतमतांतराच्या गलबल्...